لغت نامه دهخدا
مراعة. [ م َ ع َ ] ( ع مص ) گیاه ناک شدن. فراخ علف گردیدن وادی.( از منتهی الارب ). سرسبز و فراوان گیاه گردیدن زمین. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). فهو مَرِع و مریع. ( متن اللغة ). مرعة. ( ناظم الاطباء ). مَرَع. ( اقرب الموارد ). || متنعم گردیدن. ( از اقرب الموارد ).
