معنی مدنس | لغت یاب

مدنس

لغت نامه دهخدا

مدنس. [ م َ ن َ ] ( ع اِ ) چرکی و جای چرکین. ( ناظم الاطباء ). واحد مدانس است به معنی معایب و گفته اند: مواضع دنس ، و گفته اند مدانس جمع بلا واحد است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به مدانس شود.
مدنس. [ م ُ دَن ْ ن َ ] ( ع ص ) آلوده. ناپاک. ملوث. چرکین. ( ناظم الاطباء ). نعت مفعولی است از تدنیس. رجوع به تدنیس شود.
مدنس. [ م ُ دَن ْ ن ِ ] ( ع ص ) ریمناک گرداننده. ( آنندراج ). آلوده کننده. چرکین کننده. پلیدکننده. ( ناظم الاطباء ). نعت فاعلی است از تدنیس. رجوع به تدنیس شود.