لغت نامه دهخدا مدجن. [ م ُ ج ِ ] ( ع ص ) مقیم گردنده در جائی. ( آنندراج ). مقیم در جائی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به داجن شود. || یوم مدجن ؛ روزی تاریک از میغ. ( مهذب الاسماء ). روز ابرناک. ( آنندراج ). رجوع به ادجان شود.
