کرکبود
دانشنامه عمومی
این روستا دارای برق، آب بهداشتی، تلفن و جاده می باشد.
این روستا در بخش بالا طالقان قرار داشته و بر پایه سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱٢٧ نفر ( ٣٩ خانوار ) بوده است. طالقانی ها به دو گویش مازندرانی و تاتی سخن می گویند. به عقیده برخی از صاحبنظران ، گویش مردم طالقان به دو دسته مازندرانی و تاتی تقسیم می شود. روستاهایی که بین جوستان و کوه های کندوان قرار گرفته اند به لهجه مازندرانی سخن می گویند. از جوستان به غرب و در تمام آبادی ها پایین طالقان میان طالقان و کنارود به تاتی طالقانی گویش می شود. از بزرگان این منطقه تبار عمران هستند که به عمرانی طالقانی تغییر نام دادند
در روستای کرکبود آبشاری قرار دارد که آبشار کرکبود یا 'گُر' نامیده می شود .
یک گرمابه در مرکز روستای کرکبود قرار دارد که اکنون مخروبه می باشد . رختکن حمام دارای چهار طاق نما می باشد که یکی از آن ها ورودی و دیگری مسیر ورود به گرمخانه بوده و دوتای دیگر محل نشستن می باشند . از سمت راست ورودی به رختکن راهرویی به طول 5/1 متر وجود دارد که پس از چرخش به سمت چپ و طی راهرویی دیگر به طول سه متر به گرمخانه منتهی می شود . در سمت چپ گرمخانه و پشت رختکن خزینه حمام قرار دارد و راه ورودی به آن با نرده مسدود شده است . برخی از طاقهای حمام نیم دایره و برخی نیز جناغی بوده و کلیه سطوح داخلی حمام با سیمان سفید اندود شده است .
دارای دو چشمه به نام های جوئرچشمه ( به معنی چشمه بالایی ) و اِشکِس می باشد . .
در شمال گُر و بالا دست شمال غرب آبریز آبشار غاری باستانی به نام اُسکول با مناظر و جایگاهی بکر مناسب برای طبیعت نگری قرار دارد در ادامه مسیر به سمت شمال به منطقه جوئرینچال میرسیم که مسیری است فرعی به سمت قله اصلی کوهِ محاط روستا به نام میل که پر از سنگهای لایه ای و خرد شده است و در زبان محلی چیَلِه نام دارد. . .
