چیز بخشیدن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) عطا دادن. مال دادن.انعام دادن. خواسته دادن به کسی بلاعوض : ببود آنشب و خورد و بخشید چیز ز دهقان بسی آفرین یافت نیز.فردوسی.بفرمای کاسبم دهد باز نیز چنان دان که بخشیده ای جان و چیز.فردوسی.تهمتن بر او آفرین کرد نیز بدرویش بخشید بسیار چیز.فردوسی.