چهار راهی

لغت نامه دهخدا

چهارراهی. [ چ َ ] ( اِ مرکب ) تداول دیگری از چهارراه. رجوع به چارراه و چهارراه شود.
چهارراهی. [ چ َ ] ( اِخ ) طایفه ای از ایلات ممسنی فارس است. ( یادداشت مؤلف ). از ایلات متفرقه فارس. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 90 ).