چنگل باز

لغت نامه دهخدا

چنگل باز. [ چ َ گ َ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پنجه ٔباز. مخلب. ( منتهی الارب ) :
نی نی که همچو چنگل باز است زلف او
من پر ز بیم او چو کبوتر همی زنم.معزی.که مرغ در قفس ایمن بود ز چنگل باز.عمعق.کبوتر بچه چون آید به پرواز
ز چنگ شه فتد در چنگل باز.نظامی.جهض ؛ رهانیدن صید را از چنگل باز و صیاد. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

پنج. باز ٠ مخلب ٠ رهانیدن صید را از چنگل باز و صیاد ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم