چشم گندم

لغت نامه دهخدا

چشم گندم. [ چ َ / چ ِ م ِ گ َ دُ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دانه گندم که چاک آن بچشم میماند. ( آنندراج ). چاک دانه گندم. شکافی که بر دانه گندم است :
چشم تنگش بوقت بیداری
گل بابونه است پنداری
چون بیکدیگرش ز خواب نهاد
میدهد آن ز چشم گندم یاد.سلیم ( از آنندراج ).

گزارش محتوای نامناسب