پوپایان

لغت نامه دهخدا

پوپایان. [ پ ُ ] ( اِخ ) شهری در کلمبیا، کرسی ایالت کوکا ( آمریکای جنوبی ) نزدیک ریومولینو ، در 370 هزارگزی جنوب غربی بوگوته و در ارتفاع 1666 گز از سطح دریا در نزدیکی دو کوه آتش فشان در محلی بسیار شاعرانه جای دارد دارای 10000 تن سکنه ، دانشگاه و دارالضرب و تجارت آن بسیار رایج است در سال 1537 م. اسپانیولیها این شهر را بنا نهاده اند و بعدها هم وسعت یافت ولی در اثنای جنگهای استقلال و از زلزله دچار خسارت شد. هوای حوالی آن بسیار لطیف و منبت است و معادن زر فراوان دارد.

دانشنامه عمومی

پوپایان ( به اسپانیایی: Popayán ) یک سکونتگاه مسکونی در کلمبیا است که در بخش کائوکا واقع شده است.
پوپایان ۴۸۳٫۱۱ کیلومترمربع مساحت و ۲۶۵٬۷۰۲ نفر جمعیت دارد و ۱٬۷۶۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
شهر مالاگا خواهرخواندهٔ پوپایان هست.

دانشنامه آزاد فارسی

پوپایان (Popayan)
شهر و مرکز ولایت کائوکا، در جنوب غربی کلمبیا، با ۱۸۷,۵۱۹ نفر جمعیت (۱۹۹۶). ارتفاع آن از سطح دریا ۱,۷۱۰ متر است و در دامنۀ آتشفشان پوراسه قرار دارد. در زلزلۀ ۱۹۸۳ ویران شد. در ۱۵۳۶، پس از شکست بومیان پیخائو، تأسیس و به مقرّ منطقه ای حکومت تبدیل شد، که تا ۱۷۱۷ تابع اودنسیا دِ کیتو و پس از آن، تابع اودنسیا دِ بوگوتا بود. شهر مزبور زادگاه گیلیِرمو والنسیا، شاعر بزرگ کلمبیایی، و یازده تن از رؤسای جمهور کلمبیا بوده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم