پنجه پایه

لغت نامه دهخدا

پنجه پایه. [ پ َ ج َه ْ ی َ/ ی ِ ] ( اِ مرکب ) پنجاه پایه. پنجاه پله :
بی بَدَل صدری ورای تو بَدل داند زدن
تخت پنجه پایه بر اعدا به چاه شست باز.سوزنی.که خواند تخته عصیان تو که درنفتاد
ز تخت پنجه پایه به چاه پنجه باز.سوزنی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پنجاه پله پنجاه پایه .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم