پرمار

لغت نامه دهخدا

پرمار. [ پ ِ ] ( اِ مرکب ) در لهجه مازندرانی ، پدرِ مادر. جد مادری.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال شمع فال شمع فال زندگی فال زندگی فال عشقی فال عشقی