ولیان

لغت نامه دهخدا

ولیان. [ وَ ] ( اِخ ) قصبه ای است جزو دهستان برغان ولیان بخش کرج شهرستان تهران. موقع جغرافیائی آن کوهستانی و سردسیری است. سکنه آن 1793 تن است. آب آن از رودخانه محلی و محصول آن غلات ، بنشن ، صیفی ، میوه جات مختلف و فراوان و لبنیات و عسل و شغل اهالی زراعت و گله داری است. در حدود 25 باب دکان دارد. صنایع دستی آن کرباس بافی است. دبستان شش کلاسه و صندوق پست دارد و از طریق قلعه چندار ماشین میرود. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).
ولیان. [ وَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان چالانچولان شهرستان بروجرد، دارای 119 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است و راه شوسه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
ولیان. [ وَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان والانجرد شهرستان بروجرد، دارای 119 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

قصبه ای جزئ دهستان برغان بخش کرج شهرستان تهران استان مرکز . در ۳۹ کیلومتری شمال باختر کرج . کوهستانی سردسیر ۱۷۹۳ تن سکنه آنست .

دانشنامه عمومی

ولیان (جانور). ولیان ( نام علمی: Arvicolinae ) نام یک زیرخانواده از خانواده همسترهای دم کوتاه است.
ولیان (ساوجبلاغ). ولیان روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ در استان البرز ایران است. این آبادی سردسیر و کوهستانی است.
این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۱۲۲ نفر ( ۳۵۵خانوار ) بوده است.
در زمستان 350 خانوار ( حدود 1500 نفر ) و در فصل تابستان بیش از 800 خانوار ( در حدود 3 هزار نفر ) سکونت می یابند.
روستای ولیان واقع در شهرستان ساوجبلاغ با مختصات جغرافیایی 50 درجه و 51 دقیقه عرض شمالی، در 15کیلومتری شمال شهرک کوهسارقرار دارد.
مردم ولیان به زبان تاتی صحبت می کنند.