وذم

لغت نامه دهخدا

وذم. [ وَ ذَ ] ( ع مص ) بریده شدن دوال دلو. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). دوال دلو بریده شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || ( اِمص ) افزونی. ( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). زیاده. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) نره مع هردو خصیه. ( منتهی الارب ). نره با هر دو خایه. ( ناظم الاطباء ). || آزخ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آزخ و ثؤلول. ( ناظم الاطباء ). || گوشت وآزخ زهدان ناقه که از ولادت بازدارد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). آزخهای زهدان ماده شتر که از آبستنی آن را بازدارد. ( ناظم الاطباء ). || دوالهای گوشه دلو. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). دوال گوشه دلو. ( مهذب الاسماء ). دوالهای گوشه دول. ( ناظم الاطباء ). || چوب چنبر دلو. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ، اوذام. ( مهذب الاسماء ).
وذم. [ وَ ذِ ] ( ع ص ) دلو دوال بریده. ( المنجد ).

فرهنگ فارسی

دلو دوال بریده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال زندگی فال زندگی فال ابجد فال ابجد فال درخت فال درخت فال ای چینگ فال ای چینگ