هم نورد

لغت نامه دهخدا

هم نورد. [ هََ ن َ وَ ] ( ص مرکب ) مقابل. روبرو :
همه نیکیت باید آغاز کرد
چو با نیکنامان بوی هم نورد.فردوسی. || برابر. هم پایه :
دژی دید با آسمان هم نورد
نبرده کسی نام او در نبرد.نظامی.