هفت ضلعی

لغت نامه دهخدا

هفت ضلعی. [ هََ ض ِ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) هفت بر. شکلی هندسی که دارای هفت ضلع باشد.

فرهنگ فارسی

هفت بر شکلی هندسی که دارای هفت ضلع باشد

دانشنامه عمومی

در هندسه به شکلی هفت ضلعی می گویند که هفت ضلع و هفت زاویه دارد.
هفت ضلعی منتظم، هفت ضلعی محدبی است که اندازه اضلاع آن با هم برابر است. اندازهٔ زاویه های داخلی هر رأس آن، برابر با ۵π/۷ رادیان یا ۱۲۸٫۵۷۱۴۲۸۶ درجه بوده و مساحت آن با استفاده از رابطهٔ زیر محاسبه می شود ( با طول ضلع a ) :
هفت ضلعی منتظم با استفاده از خط کش غیرمدرج و پرگار قابل ترسیم نیست. یک روش تقریبی رسم هفت ضلعی منتظم با استفاده از خط کش و پرگار در پویانمایی زیر نمایش داده شده است.