لغت نامه دهخدا ( هزرة ) هزرة. [ هََ رَ ] ( ع اِ ) زمین تنگ. ( منتهی الارب ). || تمام کسل. ( اقرب الموارد ). ج ، هزرات : انه ذوهزرات و فیه هزرات ؛ ای کسل تام. ( اقرب الموارد ).
