لغت نامه دهخدا نیک منظر. [ م َ ظَ ] ( ص مرکب ) خوب رو. جمیل. ( آنندراج ). خوب صورت. خوش نما. ( ناظم الاطباء ). زیبا. زیباروی : ای بسا نیک منظرا که هنرمنظرش را سزای مخبر نیست.عنصری.
