معنی نخل مومین

نخل مومین

لغت نامه دهخدا

نخل مومین. [ ن َ ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نخل موم. نخلی که نخلبند سازد :
بلی نخل خرمای مریم بخندد
بر آن نخل مومین که علاّن نماید.خاقانی.گر به اول نستدندی اصل شیرینی ز موم
نخل مومین در رطب شیرین تر از قند آمدی.خاقانی.نخل بستان و ترنج سر ایوان ببرید
نخل مومین را هم برگ ز بر بگشائید.خاقانی.