نتیف

لغت نامه دهخدا

نتیف. [ ن َ ] ( ع ص ) جمل نتیف ؛ شتر نر موی برچیده چندان که قطران مالند بر وی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). شتر نر موی ریخته یا موی برچیده جهت قطران مالیدن. ( ناظم الاطباء ).
نتیف. [ ن َ ] ( اِخ ) لقب ابن عبداﷲ، فقیه اصولی اصفهانی. ( از منتهی الارب ).