لغت نامه دهخدا نامفید. [ م ُ ] ( ص مرکب ) ناسودمند. || بی اثر. بی خاصیت : و به مشاورت و مفاوضت نامفید ایشان در هیچ مهم خوض و شروع نپیوندد. ( سندبادنامه ص 245 ). و قلم بی شمشیر و علم بی عمل نامفید بود. ( سندبادنامه ص 4 ).
