نامطبوعی

لغت نامه دهخدا

نامطبوعی. [ م َ] ( حامص مرکب ) صفت نامطبوع. رجوع به نامطبوع شود.

فرهنگ فارسی

۱ - ناخوشایندی .۲ - بی قدری حقارت .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم