نافرمانبردار

لغت نامه دهخدا

نافرمانبردار. [ ف َ ب ُ ] ( ص مرکب ) عصی. ( از زمخشری ). که فرمان بردار نیست. عاصی. نافرمان. سرکش. طاغی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه فرمان نبردعاصی سرکش مقابل فرمانبردار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال فنجان فال فنجان فال آرزو فال آرزو فال انگلیسی فال انگلیسی