مشرکه

لغت نامه دهخدا

( مشرکة ) مشرکة. [ م ُ رِ ک َ ] ( ع ص ) مؤنث مشرک. ج ، مشرکات : و لامة مؤمنة خیر من مشرکةو لو اعجبتکم. ( قرآن 221/2 ). و رجوع به مشرک شود.

فرهنگ فارسی

مونث مشرک

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مُشْرِکَةً: زنیکه (برای خدای تعالی) شریک قائل است - زن مشرک
ریشه کلمه:
شرک (۱۶۸ بار)