مزکا

لغت نامه دهخدا

مزکا. [ م َ ] ( ع اِ ) شرابی که در نماز عشاء ربانی ( بنا بعقیده کاتولیکها ) با نان مورد تقدیس قرار میگیرد . ( دزی ج 2 ص 587 ).

فرهنگ عمید

۱. پاکیزه شده، پاک شده.
۲. مالی که زکات آن داده شده، زکات داده شده.

فرهنگ فارسی

شرابی که در نماز عشائ ربانی با نان مورد تقدیس قرار می گیرد