معنی مبدی | لغت یاب

مبدی

لغت نامه دهخدا

مبدی ٔ. [ م ُ دِءْ ] ( ع ص ) کار نو و بدیع آورنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || آفریننده نخست بار. ( السامی ) ( مهذب الاسماء ). آفریننده. ( دهار ).
مبدی ٔ. [ م ُ دِءْ ] ( اِخ ) یکی از اسماء باری تعالی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نامی ازنامهای خدای تعالی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).