لغت نامه دهخدا
لفمجان. [ ل َ م َ ]( اِخ ) قصبه مرکز دهستان لفمجان از بخش مرکزی شهرستان لاهیجان ، واقع در 12هزارگزی باختر لاهیجان. جلگه ، معتدل ، مرطوب و مالاریائی و دارای 1972 تن سکنه. آب آن از کیاجو منشعب از سفیدرود. محصول آن برنج ، ابریشم ،مختصر چای و صیفی. شغل اهالی زراعت است و زیارتگاهی به نام سیدحسن و در حدود 30 باب دکان دارد و روزهای شنبه و سه شنبه آنجا بازار عمومی باشد. راه آن مالرواست و در فصل خشکی از طریق بازکیاگوراب و کلشتاجان اتومبیل توان برد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
