لعل درفشان

لغت نامه دهخدا

لعل درفشان. [ ل َ ل ِ دُ ف َ / ف ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه است از لب معشوق و سخن گفتن وی :
بی تو با چشم خون فشان هر شب
در غم لعل درفشان توام.عطار.

فرهنگ فارسی

کنایه از لب معشوق و سخن گفتن وی .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم