فسرده دل

لغت نامه دهخدا

فسرده دل. [ ف ُ / ف ِ س ُ دَ / دِ دِ ] ( ص مرکب ) کنایت ازمردم دل افسرده و دل مرده باشد. ( برهان ) :
نزد فسرده دلان قاعده کردن چو ابر
با دل آتش فشان چهره دژم داشتن.خاقانی.فسرده دلان را درآیدبه کار
غم آلودگان را شود غمگسار.نظامی.|| کنایت از مردم سخت دل و بی مهر هم هست. ( برهان ).