چرگه

لغت نامه دهخدا

چرگه. [ چ َ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) حلقه بزرگی مایل بطرف داخل که شکارچیان سازند. ( ناظم الاطباء ). حلقه ای از شکارچیان در شکارگاه بدور شکار. شیوه ای از شکار حیوانات که جمعی دور شکار را حلقه بسته آنرادر میان گیرند. جرگه. ( ناظم الاطباء ). || جمعی از مردم. جمعی از حیوانات. رجوع به جرگه شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم