گرفته چهری

لغت نامه دهخدا

گرفته چهری. [ گ ِ رِ ت َ / ت ِ چ ِ ] ( حامص مرکب ) رنجیده خاطری. اندوهگینی. تکدّر :
لیلی ز سر گرفته چهری
دیدی سوی او بسردمهری.نظامی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم