کاشی پز

لغت نامه دهخدا

کاشی پز. [ پ َ ] ( نف مرکب ) کسی که خشت کاشی میسازد. آنکه آوندهای کاشی میسازد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

کسی که آجر کاشی درست می کند، کاشی تراش، کاشی ساز، کاشی گر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که کاشی سازد آنکه کاشی در کوره پزد و عمل آورد .