لغت نامه دهخدا پیراینده. [ را ی َ دَ / دِ ]( نف ) زینت دهنده. که چیزی را از چیزی بجهت خوش آیندگی کم کند همچون سرتراش و باغبان ، برخلاف مشاطه. ( آنندراج ) ( برهان ). پیرایش کننده. آراینده. آراسته کننده.
فرهنگ فارسی ( اسم ) ۱- زینت دهنده بکاستن پیرایش کننده مقابل آراینده . ۲- زینت دهنده ( مطلقا ) مزین آراینده .
