پیدا کننده

لغت نامه دهخدا

پیداکننده. [ پ َ / پ ِک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) مبین : شارع ؛ پیداکننده راه بزرگ. ( منتهی الارب ). رجوع به پیدا کردن شود.

فرهنگ عمید

۱. یابنده.
۲. آشکارکننده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آشکار کننده مبین : شارع پیدا کنند. راه بزرگ .