معنی پیاله پیما

پیاله پیما

لغت نامه دهخدا

پیاله پیما. [ ل َ / ل ِ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) که پیاله پیماید. || شرابخوار. ( آنندراج ). باده خوار. باده نوش. پیاله کش. جام گیر. صراحی کش. جام پیما. کشتی کش. دریاکش. لای نوش. می پرست. جام دار :
صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیز
ای کوته آستینان تا کی درازدستی.حافظ.و رجوع به مجموعه مترادفات ص 156 شود.