پر مدارا

لغت نامه دهخدا

پرمدارا. [ پ ُ م ُ] ( ص مرکب ) که رفق و مدارات بسیار کند :
مگر کردگار آشکارا کند
دل و مغز ما پرمدارا کند.فردوسی.مگر بر من این آشکارا شود
بر آتش دلم پرمدارا شود.فردوسی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم