لغت نامه دهخدا پرعتاب. [ پ ُ ع ِ ] ( ص مرکب ) پرملامت. پرپرخاش : رواست نرگس مست ار فکند سر در پیش که شد ز شیوه آن چشم پرعتاب خجل.حافظ.
