پتگر

لغت نامه دهخدا

پتگر. [ پ َ گ ِ ] ( نف مرکب ، اِ مرکب ) پتگیر. پرویزن. ( جهانگیری ). ماشوب.
پتگر. [ پ َ گ َ ] ( ص مرکب ) آهارزننده. آهارکننده.

فرهنگ معین

(پَ گَ ) (ص فا. ) آهار زننده ، آهار کننده .

فرهنگ عمید

آن که آهار به پارچه می زند، آهارزننده.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آهار زننده آهار کننده .
پتگیرپرویزن

ویکی واژه

آهار زننده، آهار کننده.