گوهرریز

لغت نامه دهخدا

گوهرریز. [ گ َ / گُو هََ ] ( نف مرکب ) ریزنده گوهر. کسی که جواهر نثار کند. ( ناظم الاطباء ). پاشنده جواهرات. پخش کننده گوهر. گوهرپاش.
گوهرریز. [ گ َ / گُو هََ] ( اِخ ) نام قناتی در کرمان باشد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. آنچه از آن گوهر فرو ریزد.
۲. [مجاز] چشم گریان.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - ریزند. گوهر آنکه جواهر نثار کند . ۲ - ریزند. قطرات ( ابر ) : بگردون تیره ابری بامدادان برشد از دریا جواهر خیز و گوهر ریز و گوهر بیز و گوهرزا ( قا آنی )
نام قناتی در کرمان باشد