چراغ سپهر

لغت نامه دهخدا

چراغ سپهر. [ چ َ / چ ِ غ ِ س ِ پ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب و ماه و ستارگان باشد. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مجازاً آفتاب. چراغ آسمان و چراغ فلک. ( فرهنگ نظام ). آفتاب عالمتاب. مرادف چراغ آسمانی و چراغ جهانتاب و چراغ عالم افروز. ( مجموعه مترادفات ) :
که چون بامدادان چراغ سپهر
جمال جهان را برافروخت چهر.نظامی ( از آنندراج ).رجوع به چراغ آسمان و چراغ آسمانی و چراغ جهانتاب شود.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال کارت فال کارت فال میلادی فال میلادی فال ارمنی فال ارمنی