{magnetic susceptibility} [ژئوفیزیک، فیزیک] [ژئوفیزیک] معیار توانایی مغناطیس شدن ماده [فیزیک] نسبت مغناطش پدیدآمده در یک ماده به شدت میدان مغناطیسی وارد بر آن
دانشنامه عمومی
در الکترومغناطیس، پذیرفتاری مغناطیسی ( به انگلیسی: Magnetic susceptibility ) قابلیت مغناطیزه شدن ماده ای را گویند و این یعنی چه مقدار از یک ماده قرار داده شده در یک میدان مغناطیسی مغناطیده می شود. بر این اساس می توان مواد را به ۳ دستهٔ فرومغناطیسی، پارامغناطیسی، و دیامغناطیسی دسته بندی نمود. بویژه در ام آر آی، به خاصیتی گویند که در ذات هر ماده بوده، و هنگام قرار گرفتن در یک میدان مغناطیسی خارجی، باعث تغییر آن میدان مغناطیسی در محیط دور و اطراف خود می گردد، همانند مثلاً ماده حاجب.
