لغت نامه دهخدا چار سرشت. [ س ِ رِ ] ( اِ مرکب ) چارطبع. طبایع اربعه. امزجه ٔاربعه. حرارت و برودت و رطوبت و یبوست : نقش این هفت لوح چار سرشت ز ابتدا جز یکی قلم ننبشت.نظامی.
