لغت نامه دهخدا نائر. [ ءِ ] ( ع ص ) روشن. درخشان. ( غیاث ) ( آنندراج ). || شرانگیز میان مردم. ( المنجد ). || در اصطلاح عروض ،یکی از اقسام حروف قافیه است. رجوع به نائره شود.
