محنت کش

لغت نامه دهخدا

محنت کش. [ م ِ ن َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب )کشنده محنت. سختی کش. || ستمکش. مظلوم.

فرهنگ عمید

آن که به رنج و سختی دچار است.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه رنج و مشقت کشد .