نحن

لغت نامه دهخدا

نحن. [ن َ ن ُ ] ( ع ضمیر، اِ ) ما. ( منتهی الارب ). ضمیری است که با آن دو تن یا جماعتی از خویشتن خود خبر میدهند.( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). و آن مبنی بر ضم است. ( منتهی الارب ). ضمیر منفصل برای متکلم معالغیر.
- مانحن فیه ؛ آنچه در آنیم. موضوع بحث ما. موضوعی که در آن بحث میکنیم.

فرهنگ فارسی

ضمیری است که با آن دو تن یا جماعتی از خویشتن خود خبر میدهند .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی نَحْنُ: ما
معنی أَفَمَا نَحْنُ: آیا پس نیستیم
معنی مُنتَصِراً: یاری کننده - به یاری طلبنده (عبارت "وَلَمْ تَکُن لَّهُ فِئَةٌ یَنصُرُونَهُ مِن دُونِ ﭐللَّهِ وَمَا کَانَ مُنتَصِراً "یعنی: و برایش گروهی نبود که او را در برابر خدا یاری دهند، و خودش هم قدرت نداشت که عذاب را از خود برطرف کند)- آنانکه یکدیگر را یاری و ...
ریشه کلمه:
نحن (۸۶ بار)
. «نَحْنَ» دلالت بر متکلم مع الغیر دارد. راغب گوید: بعضی از علماء گفته‏اند که خداوند کلماتی امثال «نحن» را آنگاه بکار می‏برد که فعل بعدی بواسطه بعضی از ملائکه یا اولیاء انجام شده باشد و مراد از «نحن» خدا و واسطه هاست مثل انزال وحی، نصرت مؤمنان و اهلاک کافران و غیره مثل «اِنَّا نَحْنُ نَزَلْنا الذِکْرِ...» و امثال آن. نگارنده گوید: ظاهرا قرآن در این باره معمول عرف را در نظر گرفته که گاهی من و گاهی ما می‏گویند ولی درعین حال آنچه راغب نقل کرده قابل دقت است که خداوند اختصاصی‏ها را به لفظ « أَنَا الْغَفُورُ الَّرحیمُ - لااِلهَ اِلّا أَنَا - أنْ یا مُوسی اِنی أَنااللهُ رَبَّ الْعالَمینَ» و نظیر آن فرموده است. والله العالم.