نایب الحکومه. [ی ِ بُل ْ ح ُ م َ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) آنکه به نیابت از طرف حاکم شهری را اداره کند. نایب حاکم. رجوع به نایب شود. || بخشدار. ( لغات فرهنگستان ).
فرهنگ عمید
کسی که به نیابت از طرف حاکم، امور یک شهر را اداره کند، بخشدار.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- کسی که بنیا بت از طرف حاکم شهری را ادراه کند . ۲ - بخشدار . یا نایب الحکومه نشین . مرکز نایب الحکومه . آنکه به نیابت از طرف حاکم شهری را اداره کند یا بخشدار .
