معنی وجاه | لغت یاب

وجاه

لغت نامه دهخدا

وجاه. [ وَ / وِ / وُ ] ( ع ق ) روباروی. رویاروی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): قعدت وجاهک ( مثلثة )؛ یعنی نشستم رویاروی تو، همچنین است قعدت تجاهک. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
وجاه. [ وِ ]( ع ص ، اِ ) اندازه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). زهاء. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): هذا وجاه الف ؛ این مقدار هزارست. || ج ِ وجیهه. || ج ِ وجیه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به وجیه و وجیهه شود.