هازه

لغت نامه دهخدا

هازه. [ زَ / زِ ] ( ص ) کسی را گویند که از خیریت بر یکجای فروماند و واله شده باشد. || حقیر. ( جهانگیری ). رجوع به هاژ و هاژو و هاژه شود.

فرهنگ فارسی

کسی را گویند که از خیریت بر یکجای فروماند و واله شده باشد .

دانشنامه عمومی

هازه رودی است به امس می ریزد. این رود از کشور آلمان می گذرد.