نشینه

لغت نامه دهخدا

نشینه. [ ن ِ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) جای نشستن جانوران. ( آنندراج ). جائی که در آن مرغان و دیگر حیوانات می نشینند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نشیمن شود :
سری به دام و قفس نیست شاهبازان را
به دست شاه نظر کن ببین نشینه ما.سالک یزدی ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

۱. نشیمن، جای نشستن.
۲. جایی که در آن پرندگان بنشینند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال تک نیت فال تک نیت فال احساس فال احساس