لغت نامه دهخدا
پیوسته باد عزّت و فرّ و جلال او
بدگوی را بریده زبان و گسسته دم.فرخی.نگر که در پی بویت دویده بود صبا
که وقت صبحدمش خوش گسسته دم دیدم.ظهوری ( از آنندراج ).
گسسته دم
پیوسته باد عزّت و فرّ و جلال او
بدگوی را بریده زبان و گسسته دم.فرخی.نگر که در پی بویت دویده بود صبا
که وقت صبحدمش خوش گسسته دم دیدم.ظهوری ( از آنندراج ).
فرهنگ عمید
۲. آن که از خستگی نفسش بند آمده باشد.
