گردن باریک

لغت نامه دهخدا

گردن باریک. [ گ َ دَ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ملایم و مطیع. منقاد. ( غیاث ). کنایه از ملایم و هموار. ( آنندراج ) :
حسن فولاد بود گردن باریک اینجا
تیزی تیغ به جوهر چه تواند کردن ؟صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کسی که دارای گردنی باریک باشد .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال ارمنی فال ارمنی فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال شمع فال شمع